Klimat w Beskidzie Żywieckim

 

Klimat Beskidów należy do klimatu umiarkowanego górskiego, który wraz z przesuwaniem się na wschód nabiera coraz bardziej charakteru kontynentalnego.

 

Klimat Beskidów

Klimat Beskidów należy do klimatu umiarkowanego górskiego, który wraz z przesuwaniem się na wschód nabiera coraz bardziej charakteru kontynentalnego. Jego charakterystyczne elementy to przede wszystkim:

• duża zmienność pogody,

• znaczna ilość opadów - przekraczająca czasem 1200 mm rocznie,

• silne i częste wiatry,

• długi czas utrzymywania się pokrywy śnieżnej,

• duża ilość dni z zachmurzeniem zwłaszcza w okresie od października do stycznia (najmniejsze wartości zachmurzenia obserwuje się w sierpniu i październiku).

 

Charakterystycznym dla obszarów górskich, a więc i dla grupy Pilska jest zmniejszanie się rocznej amplitudy powietrza wraz ze wzrostem wysokości. Taki układ warunków klimatycznych warunkuje wykształcenie się pięter klimatycznych związanych z występowaniem piętrowego układu roślinności.

 

Piętra roślinności w Beskidzie Żywieckim

W Beskidach jedynie na Babiej Górze i Pilsku możemy zaobserwować w pełni wykształcone piętra roślinne od lasu mieszanego po piętro hal alpejskich. I tak przekrój wysokościowych poszczególnych pięter przedstawia się następująco:

• piętro lasów mieszanych rozciągające się do wysokości 900 m n.p.m.,

• piętro regla dolnego na wysokości od 900 do 1150 m n.p.m.,

• piętro regla górnego – od 1150 do 1360 m n.p.m.,

• piętro kosodrzewiny,

• piętro hal alpejskich.

Z każdym z tych pięter związany jest charakterystyczny układ roślinności zarówno wysokiej (drzew) jak i zielnej. Jest to bardzo cenny przyrodniczo walor krajobrazowy z uwagi na to, że pokazuje naturalny układ roślinności, podobny do pierwotnego nie zniekształconego przez działanie człowieka. Te unikalne cechy przyrodnicze zostały docenione zarówno przez przyrodników polskich jak i słowackich i szczytowe rejony Pilska niezależnie od przynależności państwowej objęte zostały ochroną rezerwatową. Po stronie polskiej rezerwat powstał w roku 1971 i objął 15,4 ha górnoreglowego boru świerkowego i piętra kosodrzewiny. W rezerwacie tym chronione są blisko 200 letnie świerki, o charakterystycznym, sięgającym ziemi ugałęzieniu. Tworzony przez nie kompleks leśny ma charakter lasu pierwotnego określanego niekiedy mianem pralasu. Jeżeli chodzi o rezerwat po stronie słowackiej to powstał on w roku 1967 i zajmuje obszar o wiele większy, bo aż ponad 800 ha. Oprócz boru górnoreglowego i kosodrzewiny w jego skład włączono również najwyższe partie góry porośnięte roślinnością halną (Figiel S., Krzywda P. Grupa Pilska, Lipowskiej i Romanki).

 

Walory przyrodnicze Hali Miziowej

Oprócz charakterystycznego układu roślinności w masywie Pilska można zaobserwować polodowcowe wały morenowe będące pozostałościami po jeziorze. Jednym z najbardziej okazałych jest wał o łukowatym kształcie, znajdujący się na Hali Miziowej i otaczający w amfiteatralnej formie znajdujące się tam zagłębienie. Pomiędzy wałami oraz w ich sąsiedztwie występują przepływowe zagłębienia, w których na skutek początkowo stałego, a następnie okresowego wypełniania wodą wykształciły się unikalne torfowiska. Można tu zaobserwować zarówno torfowiska wysokie, niskie i przejściowe. Największe z nich ma powierzchnię 0,7 ha i występuje w zagłębieniu w centralnej części hali pomiędzy stacją GOPR, a miejscem w którym znajdowało się stare schronisko PTTK (Łajczek A. Pilsko i okolice). Jest to jeden z najcenniejszych okazów przyrodniczych na Pilsku, często jednak nie zauważany i zupełnie niedoceniany przez zwiedzających. Z pewnością istnieje konieczność właściwego opisania tego miejsca tak, aby zwrócić uwagę odwiedzającym halę turystom na wyjątkowość tego miejsca. Często zresztą niewłaściwe zagospodarowanie walorów przyrodniczych, brak stosownego i ciekawego opisu uświadamiającego turystom wyjątkowość jakiejś rośliny, stanowiska czy okazu jest powodem ich niezauważenia przez odwiedzających i nieświadomości obcowania z czymś wyjątkowym i unikatowym.

 

Panorama Beskidu Żywieckiego

Jeżeli staniemy na szczycie i skierujemy swój wzrok na wschód na pewno dostrzeżemy majestatycznie rozciągająca się Babią Górę która opada ku Orawie. Ponad Orawą możemy przy dobrej widoczności zaobserwować szczyty Tatr Zachodnich, Wysokich i Niżnych (ryc.2.). Spoglądając w prawo zobaczymy Liptowsko – Orawskie Hole z górującym nad Dolnym Kubinem Choczem. Dalej na prawo można będzie dojrzeć granie Małej Fatry. Równie imponujący jest widok z Pilska w kierunku zachodnim. Możemy tutaj wyróżnić Wielką Raczę, Rycerzową, Lipowską, Romankę oraz wchodzące w skład Beskidu Śląskiego grzbiety Stożka, Baraniej Góry, Skrzycznego oraz Klimczoka.